Niektóre mity mają zdumiewającą zdolność przetrwania w czasie, a jeden z nich dotyczy kolorystyki oznaczeń szlaków górskich w Polsce. Przyznam się bez bicia: choć od lat fascynują mnie góry, do niedawna sam myślałem, że kolory szlaków odzwierciedlają ich trudność. Jak się okazuje, prawda jest nieco bardziej skomplikowana.
Podstawy kolorystyki oznaczeń
Standardy znakowania szlaków w Polsce określa Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze (PTTK). Dla przypomnienia:
- Czerwony oznacza szlak główny,
- Niebieski to długie szlaki dalekobieżne,
- Zielony i żółty to krótsze szlaki,
- Czarny to najkrótsze trasy dojściowe.
Jednak kolor nie informuje nas bezpośrednio o trudności szlaku. Krótszy szlak może prowadzić stromą i wymagającą trasą, podczas gdy długi szlak dalekobieżny może być stosunkowo łatwy, ale bardziej czasochłonny.
Przykłady? Proszę bardzo. Orla Perć - szlak czerwony. Główny Szlak Sudecki - czerwony.
Inne oznaczenia w górach
Poza kolorami szlaków w górach znajdziemy również oznaczenia ścieżek do ciekawych miejsc czy źródeł wody. Gdy ruszasz w teren, ważne jest, aby potrafić rozpoznawać różnorodne symbole na szlakach pieszych. Oto niektóre z kluczowych oznaczeń, na które możesz natrafić:
-
Kolorowa kropka na białym tle - znakuje początek lub zakończenie trasy. Zrobienie zdjęcia przy tym znaku na starcie i finiszu jest prawie rytuałem, jeśli planujesz długą wędrówkę.
-
Znak skrętu - Zwykle pojawia się tuż przed zakrętem, a jeśli ścieżka jest dobrze oznakowana, za skrętem odnajdziesz znak potwierdzający - pewny sygnał, że jesteś na właściwej drodze.
-
Strzałka - Bezpośredni wskaźnik zmiany kierunku twojej trasy.
-
Biały wykrzyknik - Ostrzeżenie przed miejscami, które mogą być trudne do zidentyfikowania. Gdy zobaczysz ten znak, zaleca się zwiększenie koncentracji i zwrócenie uwagi na ścieżkę, zwłaszcza gdy zbliża się zakręt lub trudniejszy odcinek.
-
Znaki dojściowe - Wskazówki do atrakcji w okolicy, takich jak źródła wody, punkty widokowe czy miejsca noclegowe.
Za co odpowiada kolor szlaku?
Choć intuicja podpowiada nam, że kolory szlaków mogą odzwierciedlać ich trudność, w rzeczywistości jest inaczej. Kolor szlaku jest wypadkową wielu czynników, takich jak lokalizacja, funkcja danego szlaku w sieci tras turystycznych czy historia danego terenu. Dlatego trudność szlaku nie jest bezpośrednio powiązana z jego kolorem. Chociaż jest cząstka prawdy w tym, że szlak czarny jest czasem bardziej wymagający - bo najkrótsza droga często jest tą najstromszą. Ale nie zawsze.
Historia kolorów
Dla wielu znawców Tatr i turystyki tatrzańskiej kolor szlaku może pomóc w odtwarzaniu historii tego obszaru. Wiele szlaków ma bogatą historię, której ślady można odnaleźć w postaci starych oznaczeń, które niegdyś prowadziły dalej niż dzisiaj. Nie zdziw się np. na Wrotach Chałubińskiego gdy zobaczysz pod koniec czerwony kolor szlaku. Zapytasz pewnie: czemu czerwony? To właśnie pozostałość historii, gdy szlak ten prowadził aż do Ciemnosmreczyńskiego Stawu.
Podsumowanie
Nie pozwólmy, by kolor szlaku wprowadził nas w błąd co do jego trudności. Zamiast tego skupmy się na dokładnym zaplanowaniu naszej trasy, uwzględniając aktualne mapy, porady miejscowych oraz informacje o terenie. W ten sposób nasza wycieczka górska będzie bezpieczna, satysfakcjonująca i pełna niezapomnianych wrażeń.
Ps. Jeśli chcesz zarezerwować w mieście Zakopane noclegi - zerknij na ofertę noclegi.net.pl.
Materiał od partnera portalu.
Komentarze