Pogórze Bukowskie (513.69) – mezoregion fizycznogeograficzny Pogórza Środkowobeskidzkiego w południowo-wschodniej Polsce.
Pogórze Bukowskie obejmuje pas wzgórz i kotlin o wysokościach na ogół od 300 do 500 m n.p.m., rozciągających się równoleżnikowo między Kotliną Jasielsko-Krośnieńską na północy a Beskidem Niskim na południu przez Pasmo Bukowicy. Na zachodzie Pogórze Bukowskie poprzez dolinę Jasiołki graniczy z Pogórzem Jasielskim. Na wschodzie Kotlina Sanocka oraz Góry Słonne oddzielają Pogórze Bukowskie od Gór Sanocko-Turczańskich i Bieszczadów Zachodnich. Region jest przecięty doliną górnego Wisłoka oraz Osławy. Gospodarkę leśną na tym obszarze prowadzą; Nadleśnictwo Brzozów, Rymanów i Lesko.
Źródło: Wikipedia, licencja CC BY-SA 3.0.
Mapy obejmujące tę lokację
| Okładka | Opis |
|---|---|
 |
Beskid Niski – część wschodnia
1:50000,
Compass, 2015
Mapa obejmuje obszar od Pogórza Jasielskiego na zachodzie do Rzepedzi na wschodzie oraz od Miejsca Piastowego na północy do Komańczy na południu. Zawiera kawałek słowackiej Laboreckiej Vrchoviny. |
 |
Bieszczady – część zachodnia
1:50000,
Compass, 2015
Obejmuje obszar od Beskidu Niskiego na zachodzie i Zagórza na północy po Solinę na zachodzie i Pasmo Graniczne na południu. Zawiera aktualne szlaki piesze i rowerowe, ścieżki przyrodnicze i dydaktyczne. |
