Relacja z naszej wyprawy na najwyższy szczyt wyspy Krety - położony w paśmie gór Idajskich – Psiloritis. Wybraliśmy się tam w dwuosobowym zespole i choć z przygodami, ale udało nam się zdobyć wierzchołek :)
Stąd zaczęliśmy wędrówkę
Psiloritis o wysokości 2456 m n.p.m. (to z greki - Wysoka Góra) to najwyższa góra Krety w rozciągających się w centralnej części wyspy Górach Idajskich. Z jego wierzchołka widać całą wyspę aż po półwysep Gramvousa, a na szczycie znajduje się mały kamienny kościółek i z tego względu góra nazywana jest także Timios Stavros czyli Święty Krzyż. Prowadzi tam szlak ze schroniska Lakkos Migrerou – nie na nim większych trudności i stamtąd właśnie mieliśmy rozpocząć. Niestety w naszym przypadku wejście nie było nieskomplikowane i proste… Otóż zaczęło się niewinnie od mijanek z autobusami i ciężarówkami w uroczych górskich miasteczkach, później były uliczki tak wąskie, że lusterkami mogliśmy otwierać drzwi od domów. Mapy google doprowadziły nas do miejscowości Zoniana (Ζωνιανά), a tam trasa kończy się na kiepskiej szutrowej drodze – nie chodzą po niej nawet kozy a co dopiero crossovery w typie Clio… Dlatego pamiętajcie do schroniska dojechać można tylko z miejscowości Livadii – Λιβάδια! Próbowaliśmy jechać dalej drogą która byłą przejezdna ale skończyła się przy jakiś pasterskich zabudowaniach, gdzie właśnie grupowało się duże stado kóz i był także pasterz :) Skonsultowaliśmy z nim naszą trasę podejścia – do schroniska nie było sensu iść – a w rozmowie w dużym stopniu opartej na języku migowym (dla obu stron dyskusji chyba jedynym zrozumiałym dla obu stron słowem była nazwa szczytu...) okazało się, że na Psiloritis można wejść i stąd. Aby dojść do właściwego szlaku musieliśmy wejść na stromo wspinające się zbocze góry Aghatias – było naprawdę bardzo stromo i sami wyznaczaliśmy drogę przez kaktusy, skały i kamienie.
Widok z podejścia na Agathias
Pod szczytem Agathias
Wspięliśmy się na niewielkie siodło tuż pod skalistym szczytem, gdzie na wysokości około 2250m zrobiliśmy sobie zasłużoną przerwę. Stamtąd już było widać cel wspinaczki i wkrótce byliśmy u celu. Po wejściu na szczyt swój sukces obwieściliśmy całemu światu - czyli kilku okolicznym kozom bijąc w dzwon Timios Stavros :)
Szlak na szczyt
A pod szczytem...
Na szczycie
Dzwon Timios Stavros
Schronisko Lakkos Migrerou ze szlaku
Po podziwianiu widoków i sesji zdjęciowej zeszliśmy w dół, na szlaku było łatwo, ale potem mimo, że wybraliśmy nieco inną drogę niż przy wejściu zejście zboczem, z pokonaniem kilku stromych żlebów góry Aghatias było bardzo ciężkie. Samochód stał tam gdzie go zostawiliśmy, ale już samotnie bo kozy wyszły na wypas :)
Na szczyt Psiloritis każdego roku 14 sierpnia odbywają się tu pielgrzymki - byliśmy tam 12 sierpnia, więc o dwa dni minęliśmy się z pielgrzymką...
Te owce i kozy nie widziały górskiej hali...
Zapraszamy do odwiedzenia naszego profilu na Facebook oraz oczywiście naszej strony ilecimydalej.pl :)
Komentarze