Przełęcz Krzyżne, Tatry

Krzyżne.. Zanim tam trafiłam oglądałam mnóstwo zdjęć m. in. ludzi siedzących na przełęczy i patrzących w dal... I zawsze chciałam tam siąść i patrzeć... Słyszałam też opinie, że to takie miejsce w Tatrach... Że wszędzie stamtąd daleko... Że jest tak w środku... Z jednej strony Piątka, z drugiej Pańszczyca a wcześniej Gąsienicowa.

Więc namówiłam męża i naszego kolegę wstaliśmy w nocy i pojechaliśmy :) Na Boczaniu byliśmy na koniec wschodu słońca, więc jeszcze ludzi było brak... Piękny ranek... ciepły... Promienie słońca delikatnie muskały szczyty :). Tak, ranki w górach są magiczne! Pogoda się zapowiadała piękna :). No ale jak to w Tatrach... bywa różnie, nadeszło trochę chmur, ale mnie to wcale nie zasmuciło. Dalej było ciepło a chmury dawały odpocząć w Pańszczycy od słońca. Ale doceniłam je też ze względu fotograficznego, gdyż piękne promienie co chwila oświetlały punktowo szczyty, dolinę... skały :) Pańszczyca dość długa ale wygodna do przejścia... samo podejście pod Przełęcz dość strome ale to Tatry :) Co do stromych podejść to już każdego subiektywna ocena - taka jest moja. No i nareszcie stanęłam na Przełęczy! Ludzi sporo ale widok zapierający dech! Trzeba to na żywo zobaczyć, przeżyć. Ja byłam zachwycona. Piękny długi mozolny szlak ze stromym końcem... ale warto... będę zawsze to każdemu powtarzać!